Abstrakt

Proces tworzenia nowych naczyń krwionośnych, ze względu na ich udział w wielu stanach chorobowych, cieszy się obecnie ogromnym zainteresowaniem lekarzy i naukowców. Mechanizmy sterujące waskulogenezą, angiogenezą i arteriogenezą próbuje się wykorzystywać m.in. w leczeniu choroby wieńcowej celem poprawy unaczynienia niedokrwionego mięśnia sercowego pacjentów, u których leczenie farmakologiczne, dostępne metody rewaskularyzacji (PTCA, CABG) nie przynoszą spodziewanych efektów. Dotychczas stosowano w tych przypadkach między innymi naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF)), kwasowy czynnik wzrostu fi broblastów (aFGF), zasadowy czynnik wzrostu fi broblastów (bFGF), czynnik stymulujący tworzenie koloniigranulocytarno-makrofagalnych (GM-CSF), czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytarnych (G-CSF), a także komórki macierzyste.Praca jest przeglądem wiedzy na temat procesu powstawania naczyń krwionośnych ze szczególnym uwzględnieniem mięśnia sercowego. Przeprowadzono również analizę alternatywnych możliwościterapeutycznych choroby wieńcowej wykorzystujących mechanizmy angiogenezy, arteriogenezy i waskulogenezy.

Pełna treść artykułu