Guzek pęcherzykowy tarczycy jako problem diagnostyczno-leczniczy

GLOSA LUB KOMENTARZ PRAWNICZY

Guzek pęcherzykowy tarczycy jako problem diagnostyczno-leczniczy

Robert Król 1 , Marek Heitzman 1 , Jacek Pawlicki 1 , Jacek Ziaja 1 , Lech Cierpka 1

1. Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach

Opublikowany: 2004-12-27
GICID: 01.3001.0000.3624
Dostępne wersje językowe: pl en
Wydanie: Postepy Hig Med Dosw 2004; 58 (0)

 

Abstrakt

Guzki pęcherzykowe tarczycy występują dość często w populacji, jednak tylko niewielka ich część ma charakter złośliwy. Guzki pęcherzykowe są otorebkowane i zbudowane z komórek nabłonka pęcherzykowego. Gruczolaka od raka odróżnia atypia komórek, angioinwazyjność i możliwość przerzutów drogą naczyń krwionośnych, głównie do płuc i kości. W diagnostyce guzka pęcherzykowego tarczycy główną rolę spełnia badanie patomorfologiczne materiału pooperacyjnego. W rozpoznaniu przed leczeniem operacyjnym duże znaczenie mają:badanie kliniczne, ultrasonografi czne (USG) i biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC). Wybór sposobu postępowania u chorych z rozpoznanym w BAC nowotworem pęcherzykowym budzi kontrowersje. Właściwie brak jest możliwości pewnego określenia przed operacją czy zmiana jest łagodna czy złośliwa. Wobec stosunkowo rzadkiego występowania raka tarczycy w ogólnej populacji, coraz więcej autorów skłania się ku decyzji o resekcji częściowej gruczołu tarczowego i ewentualnej radykalizacji w przypadku rozpoznania raka w badaniu histopatologicznym preparatu parafinowego.

Pełna treść artykułu

Przejdź do treści