Abstrakt

Peptyd histydyno-izoleucynowy (PHI) i jego ludzki analog peptyd histydyno-metioninowy (PHM) należą do strukturalnie zbliżonej nadrodziny polipeptydow obejmującej, poza wymienionymi, także polipeptyd aktywujący przysadkowa cyklazę adenylanowa (PACAP),naczyniowoaktywny peptyd jelitowy (VIP), peptyd histydyno-walinowy (PHV) czy helodermię. Wszystkie te peptydy charakteryzują się plejotropową aktywnością biologiczna. PHI, PHM, PHV i VIP powstaja z tego samego prekursora i wykazują duże podobieństwo zarówno w strukturze, jak i funkcji. Mogą one działać poprzez wspólne receptory. Mimo że są szeroko rozpowszechnione w organizmie (ośrodkowy układ nerwowy, przewód pokarmowy, układ oddechowy, układ rozrodczy) ich rola nie jest do końca wyjaśniona. Fakt, że poziom tych peptydow w płynach ustrojowych i tkankach ulega zmianom w przebiegu rożnych chorób sugeruje, że mogą być one bardzo ważnymi i pomocnymi wskaźnikami w diagnostyce. Właściwości neurotroficzne i neuroprotekcyjne PHI, podobnie jak w przypadku VIP i PACAP, wskazują na możliwy potencjał terapeutyczny tych peptydów w wielu chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera i choroba Parkinsona.

Pełna treść artykułu