Abstrakt

Stosunkowo niedawno, bo w 1989 roku został wykryty wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). Wirusem tym jest zakażonych prawie 170 mln ludzi na całym świecie, a więc infekcja ta jest jednym z najpoważniejszych problemów we współczesnej medycynie. Najczęściej spotykaną postaciązakażenia jest postać przewlekła, która występuje u około 80% chorych. Zakażenie przewlekłe predysponuje do rozwoju marskości i/lub do rozwoju raka wątroby. Około 20% zakażonych samodzielnie eliminuje wirusa. Czynniki, które warunkują eliminację wirusa lub przejście zakażenia w postać przewlekłą nie są do tej pory poznane, choć prowadzono wiele badań mających na celu ich zdefi niowanie. Osobnicze różnice mogą być związane z określonymi antygenami głównego kompleksu zgodności tkankowej (HLA), które są zaangażowane w odpowiedzi odpornościowej organizmu. Na podstawie dotychczas przeprowadzonych badań nie udało się jednoznacznie stwierdzić związku genów HLA klasy I z odpowiedzią na zakażenie wirusem HCV. Dane dla różnych populacji są zupełnie rozbieżne. Stwierdzono natomiast związki z antygenami klasy II. Najsilniejsza opisana korelacja dla wielu populacji, to związek allelu DQB1*0301 z naturalną eliminacją wirusa. Ze spontaniczną eliminacją wirusa wiązana jest również obecność u zakażonych antygenu DR5 (DRB1*1101 i DRB1*1104). Brak natomiast wyraźnych i istotnych korelacji antygenów HLA z przewlekłą postacią choroby i związku z odpowiedzią na leczenie zakażenia interferonem.

Pełna treść artykułu